Uitgebreide gids voor orale tumoren bij honden: soorten, diagnose en behandeling

Mondtumoren bij honden vertegenwoordigen een aanzienlijk deel van de gevallen van kanker bij honden, goed voor 6 tot 7 procent van alle gevallen. Deze tumoren kunnen uit verschillende orale structuren ontstaan en zijn vaak kwaadaardig. Dit artikel gaat dieper in op vier veel voorkomende soorten orale tumoren bij honden: kwaadaardig melanoom (MM), plaveiselcelcarcinoom (SCC), fibrosarcoom (FSA) en acanthomateus ameloblastoom (AA), en biedt inzicht in hun klinische presentatie, diagnose en behandelingsopties.

Veel voorkomende soorten orale tumoren bij honden

1. Kwaadaardig melanoom (MM):
   • Locatie en gedrag: Agressief, met een hoog recidiefpercentage en metastase (tot 80 procent).
   • Prognose: Bewaakt vanwege agressieve aard en hoog metastatisch potentieel.
   • Behandeling: Brede excisie, mogelijk met mandibulectomie of maxillectomie. Adjuvante behandelingen kunnen bestralingstherapie en immunotherapie omvatten, zoals het Oncept-melanoomvaccin.
2. Plaveiselcelcarcinoom (SCC):
   • Locatie en gedrag: Vaak aangetroffen op de rostrale onderkaak, vaak binnendringend in het bot.
   • Prognose: Goed tot uitstekend met volledige excisie, lager aantal metastasen (tot 30 procent).
   • Behandeling: Chirurgische verwijdering is de primaire aanpak, met in sommige gevallen de mogelijkheid van bestralingstherapie en chemotherapie.
3. Fibrosarcoom (FSA):
   • Locatie en gedrag: Typisch gelegen op de maxillaire gingiva of het harde gehemelte; lokaal invasief met een lager aantal metastasen.
   • Prognose: Variabel, beter met volledige excisie.
   • Behandeling: Agressieve chirurgie, vaak gecombineerd met adjuvante bestralingstherapie.
4. Acanthomateuze ameloblastoom (AA):
   • Locatie en gedrag: Komt meestal voor op de rostrale onderkaak; goedaardig maar lokaal invasief.
   • Prognose: Uitstekend met volledige chirurgische excisie.
   • Behandeling: Chirurgische verwijdering, vaak met mandibulectomie of maxillectomie.

Diagnose en stadiëring van orale tumoren bij honden

Het stellen van een nauwkeurige diagnose is cruciaal voor een effectieve behandeling. Fijne naaldaspiratie kan een eerste diagnose opleveren, maar incisiebiopsie voor histopathologie is vaak noodzakelijk voor een definitieve diagnose. Beeldvorming, zoals CT-scans, is essentieel voor het beoordelen van de omvang en stadiëring van de tumor, waarbij het TNM-systeem wordt gebruikt om de tumorgrootte en de metastatische status te categoriseren.

Behandeling en prognose

Behandelingsstrategieën voor orale tumoren bij honden variëren afhankelijk van het tumortype en het stadium:

• Chirurgisch verwijderen: De primaire behandeling voor de meeste orale tumoren, gericht op volledige excisie.
• Bestralingstherapie: Gebruikt als adjuvante therapie of voor de behandeling van inoperabele tumoren.
• Chemotherapie en immunotherapie: Opties voor specifieke tumortypes, vooral wanneer een operatie niet haalbaar is of bij uitzaaiingen.

De prognose voor elk tumortype hangt af van verschillende factoren, waaronder het stadium bij de diagnose, het tumortype en de werkzaamheid van de behandeling.

Conclusie

De behandeling van orale tumoren bij honden vereist een combinatie van nauwkeurige diagnose, passende stadiëring en op maat gemaakte behandelingsstrategieën. Hoewel chirurgische verwijdering de hoeksteen van de behandeling blijft, bieden ontwikkelingen in de veterinaire oncologie, waaronder bestralingstherapie, chemotherapie en immunotherapie, hoop op een langere levenskwaliteit en overleving. Regelmatige veterinaire controles en snelle aandacht voor orale veranderingen zijn essentieel voor de vroege detectie en effectieve behandeling van deze tumoren.