Klinische symptomen van slokdarmkanker bij honden en katten

Slokdarmkanker, hoewel zeldzaam bij honden en katten, is een ernstige en levensbedreigende aandoening. De slokdarm, verantwoordelijk voor het transporteren van voedsel van de mond naar de maag, kan worden aangetast door verschillende soorten tumoren, waaronder plaveiselcelcarcinoom, adenocarcinoomen, zeldzamer, leiomyosarcoom. Vroege detectie is cruciaal voor het verbeteren van de prognose, maar vanwege de subtiele aard van de eerste symptomen wordt slokdarmkanker vaak laat gediagnosticeerd. Dit artikel schetst de klinische tekenen van slokdarmkanker bij huisdieren, en helpt huisdiereigenaren om vroege waarschuwingssignalen te herkennen en tijdig veterinaire zorg te zoeken.

Veelvoorkomende klinische symptomen van slokdarmkanker bij honden en katten

De symptomen van slokdarmkanker bij honden en katten kunnen vaak worden verward met andere gastro-intestinale of respiratoire aandoeningen. Hier zijn enkele van de meest voorkomende tekenen die kunnen duiden op een slokdarmtumor:

1. Regurgitatie

Regurgitatie is het meest voorkomende symptoom van slokdarmkanker bij huisdieren. Het verschilt van braken doordat het gaat om het passief uitstoten van onverteerd voedsel of vloeistoffen kort na het eten, zonder enige inspanning van de buik. Naarmate tumoren groeien en de slokdarm blokkeren, voorkomen ze dat voedsel in de maag terechtkomt, wat leidt tot regurgitatie.

• Belangrijkste observatie: In tegenstelling tot braken, ziet geregurgiteerd materiaal er onverteerd uit, omdat het de maag nog niet heeft bereikt. Als u merkt dat uw huisdier vaak braakt na de maaltijd, is het belangrijk om een dierenarts te raadplegen.

2. Moeilijkheden met slikken (dysfagie)

Naarmate de tumor vordert, kunnen huisdieren last krijgen van: dysfagie, of moeite met slikken. Dit kan gebeuren doordat de tumor de slokdarm fysiek blokkeert of vernauwt, waardoor het moeilijk wordt voor voedsel of water om erdoorheen te komen. Huisdieren kunnen kokhalzen, hoesten of tekenen van nood vertonen bij een poging om te slikken.

• Belangrijkste observatie: Let op tekenen zoals kwijlen, overmatig speekselvloed of herhaalde pogingen om te slikken, vooral na het eten of drinken. Sommige huisdieren weigeren zelfs voedsel vanwege het ongemak dat gepaard gaat met slikken.

3. Pijnlijk slikken (odynofagie)

Naast dysfagie kunnen huisdieren met slokdarmkanker last hebben van: odynofagie, wat verwijst naar pijn bij het slikken. De invasie van de tumor in omliggende weefsels en zenuwen kan aanzienlijk ongemak veroorzaken tijdens het slikken. Huisdieren kunnen tekenen van pijn vertonen door te janken, met hun pootjes aan hun mond te krabben of te weigeren te eten.

• Belangrijkste observatie: Let op tekenen van ongemak tijdens of na maaltijden, zoals plotseling weigeren om te eten, hoofdschudden of huilen bij het slikken. Pijnlijk slikken kan leiden tot gewichtsverlies en ondervoeding.

4. Gewichtsverlies

Naarmate de tumor groeit, wordt het voor huisdieren moeilijker om voedsel goed te consumeren en te verteren, wat leidt tot gewichtsverlies. In sommige gevallen kunnen huisdieren een verminderde eetlust ontwikkelen vanwege ongemak bij het eten, terwijl ze in andere gevallen kunnen proberen te eten, maar het voedsel niet binnen kunnen houden vanwege regurgitatie.

• Belangrijkste observatie:Als u bij uw huisdier onverklaarbaar gewichtsverlies opmerkt, vooral als dit gepaard gaat met oprispingen of slikproblemen, kan dit wijzen op een onderliggende aandoening van de slokdarm.

5. Hoesten en ademhalingsproblemen

Tumoren in de slokdarm kunnen soms leiden tot hoesten en ademhalingsproblemen. Dit gebeurt wanneer voedsel of vloeistoffen in de luchtwegen terechtkomen (een aandoening die bekend staat als aspiratiepneumonie) omdat de slokdarm geblokkeerd is en materiaal dat voor de maag bedoeld was, per ongeluk in de longen terechtkomt.

• Belangrijkste observatie:Als uw huisdier vaak hoest, vooral na de maaltijd, of tekenen van ademhalingsproblemen vertoont, zoals moeizame ademhaling of piepende ademhaling, kan dit te maken hebben met een disfunctie van de slokdarm.

6. Lethargy and Weakness

Naarmate slokdarmkanker vordert, kunnen huisdieren steeds lethargischer worden. Het onvermogen om voedsel goed te verteren en de ontwikkeling van secundaire infecties zoals aspiratiepneumonie kunnen hun energie wegzuigen, wat leidt tot vermoeidheid en zwakte.

• Belangrijkste observatie: Houd uw huisdier in de gaten op tekenen van verminderde activiteit, vermoeidheid of terughoudendheid om deel te nemen aan hun gebruikelijke activiteiten. Lethargie in combinatie met andere symptomen zoals regurgitatie of gewichtsverlies moet worden beoordeeld door een dierenarts.

Diagnose van slokdarmkanker bij honden en katten

Het vroegtijdig herkennen van deze klinische signalen kan leiden tot een snellere diagnose en mogelijk betere uitkomsten. Dierenartsen gebruiken een combinatie van technieken om slokdarmkanker te diagnosticeren:

• EndoscopieBij deze procedure wordt een flexibele camera gebruikt om de binnenkant van de slokdarm te bekijken en biopten te nemen van eventuele abnormale gezwellen.
• In beeld brengen: röntgenstralen, echografie, En CT-scans kan helpen tumoren te visualiseren en te beoordelen of de kanker zich naar andere delen van het lichaam heeft verspreid.
• Biopsie:Een weefselbiopsie is de definitieve manier om het type slokdarmtumor te diagnosticeren en te bepalen of het goedaardig of kwaadaardig is.

Behandelingsopties voor slokdarmkanker

Zodra slokdarmkanker is vastgesteld, zijn de behandelingsopties afhankelijk van het type, de locatie en het stadium van de tumor. Veelvoorkomende behandelingen zijn:

• Chirurgie:Als de tumor gelokaliseerd is en chirurgisch bereikbaar, biedt het verwijderen van de tumor mogelijk de beste overlevingskans.
• Chemotherapie: Deze behandeling kan worden gebruikt in combinatie met een operatie of wanneer een operatie niet mogelijk is. Het helpt de tumorgroei te vertragen en metastasen te beheersen.
• Bestralingstherapie: Hoewel bestraling niet altijd even effectief is bij slokdarmkanker, kan het in sommige gevallen wel gebruikt worden om de tumor te verkleinen of de symptomen te verlichten.
• Palliatieve zorg:In vergevorderde gevallen waarbij curatieve behandeling niet mogelijk is, richt palliatieve zorg zich op het behandelen van symptomen zoals pijn, regurgitatie en ondervoeding om de kwaliteit van leven van het huisdier te verbeteren.

Slokdarmkanker bij honden en katten is een ernstige aandoening met subtiele eerste symptomen, waardoor vroege diagnose lastig is. Klinische symptomen zoals regurgitatie, slikproblemen, gewichtsverlies en ademhalingsproblemen kunnen wijzen op de aanwezigheid van een tumor. Als deze symptomen optreden, moeten huisdiereigenaren zo snel mogelijk veterinaire hulp zoeken. Vroege diagnose en behandeling zijn cruciaal voor het verbeteren van de prognose en kwaliteit van leven van huisdieren die lijden aan slokdarmkanker.