Huisdieren en TCM

Huisdieren en TCM

Huisdieren spelen een belangrijke rol bij TCM, waarbij ze vaak als therapiedier worden ingezet. In de traditionele TCG zijn er vier hoofdcategorieën therapiedieren: huisdieren, wilde dieren, insecten en reptielen. Elke categorie heeft verschillende therapeutische effecten en wordt voor verschillende doeleinden gebruikt. Huisdieren kunnen worden gebruikt voor de behandeling van een breed scala aan aandoeningen, waaronder angst, depressie, stress, slapeloosheid en chronische pijn. Ze kunnen ook worden gebruikt om de bloedsomloop te verbeteren, het immuunsysteem te versterken en genezing te bevorderen. Er zijn verschillende manieren om huisdieren te gebruiken in de Chinese geneeskunde. Veel voorkomende methoden zijn acupunctuur, moxibustie, cupping en massage. Acupunctuur is een vorm van Chinese geneeskunde waarbij dunne naalden op specifieke punten van het lichaam in de huid worden gestoken. Het wordt gebruikt voor de behandeling van een breed scala aan aandoeningen, waaronder pijn, angst, misselijkheid en migraine. Moxibustie is een vorm van Chinese geneeskunde waarbij gedroogde bijvoet (Artemisia argyi) op of nabij de huid wordt verbrand. Het wordt gebruikt voor de behandeling van verschillende aandoeningen, waaronder pijn, ontstekingen en menstruatiekrampen. Cupping is een vorm van Chinese geneeskunde waarbij glazen kopjes op de huid worden geplaatst en een vacuüm wordt gecreëerd. Dit vacuüm trekt de huid en spieren omhoog, wat de bloedsomloop verbetert en pijn verlicht. Massage is een vorm van Chinese geneeskunde waarbij met de handen over de huid wordt gewreven, gekneed of gestreeld. Het wordt gebruikt om een variëteit te behandelen.

Huisdieren, zoals honden en katten, zijn de meest gebruikte therapiedieren in China. Ze worden vaak gebruikt in ziekenhuizen en verpleeghuizen om patiënten te helpen herstellen van ziekte en letsel. Vooral honden zijn populair, omdat wordt aangenomen dat ze een speciaal vermogen hebben om menselijke emoties waar te nemen en erop te reageren. Therapiedieren kunnen gezelschap, emotionele steun en fysiek contact bieden aan mensen die eenzaam, ziek of gewond zijn. Ze kunnen mensen ook helpen omgaan met angst, stress en depressie. Therapiedieren kunnen in verschillende omgevingen worden gebruikt, waaronder ziekenhuizen, verpleeghuizen, scholen, gevangenissen en opvangcentra. Er is in China geen formele training of certificering vereist voor therapiedieren. Dieren moeten echter gezond zijn en een goed temperament hebben om in aanmerking te komen voor therapiewerk.

Wilde dieren, zoals tijgers en beren, worden ook in de Chinese geneeskunde gebruikt, maar komen minder vaak voor dan huisdieren. Er wordt aangenomen dat wilde dieren krachtigere therapeutische effecten hebben dan huisdieren, en ze worden vaak gebruikt om ernstiger aandoeningen te behandelen. Er zijn een aantal verschillende manieren waarop wilde dieren kunnen worden gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde. Ze kunnen in hun geheel of in delen worden gebruikt en kunnen oraal worden geconsumeerd, plaatselijk worden aangebracht of worden geïnjecteerd. Een van de meest voorkomende manieren waarop wilde dieren worden gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde is door de consumptie van hun lichaamsdelen. Dit kan gedaan worden door het vlees, de organen of andere weefsels van het dier te eten, of door zijn bloed te drinken. Wilde dieren worden soms ook gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde door hun lichaamsdelen op de huid aan te brengen. Dit kan door het lichaamsdeel over de huid te wrijven, of door het als een kompres aan te brengen. In sommige gevallen worden in de traditionele Chinese geneeskunde via injecties wilde dieren gebruikt. Dit gebeurt meestal met behulp van acupunctuurnaalden, die op specifieke punten op het lichaam worden ingebracht. Er zijn een aantal verschillende voordelen verbonden aan het gebruik van wilde dieren in de traditionele Chinese geneeskunde. Er wordt bijvoorbeeld aangenomen dat ze kunnen helpen de bloedsomloop te verbeteren, ontstekingen te verminderen en pijn te verlichten. Er wordt ook gedacht dat wilde dieren de functie van het immuunsysteem kunnen verbeteren en infecties kunnen helpen bestrijden.

Insecten, zoals bijen en zijderupsen, worden ook in de Chinese geneeskunde gebruikt. Er wordt aangenomen dat insecten een reeks therapeutische effecten hebben, waaronder het vermogen om ontstekingen en pijn te verminderen. Reptielen, zoals slangen en hagedissen, worden ook in de Chinese geneeskunde gebruikt. Van reptielen wordt gedacht dat ze krachtige therapeutische effecten hebben, en ze worden vaak gebruikt om ernstige aandoeningen te behandelen. Naast dieren maakt de Chinese geneeskunde ook gebruik van allerlei plantaardige stoffen. Kruiden zijn de meest gebruikte plantaardige stoffen in de Chinese geneeskunde. Chinese kruiden worden vaak gebruikt om een breed scala aan aandoeningen te behandelen, waaronder pijn, ontstekingen en spijsverteringsproblemen. In de Chinese geneeskunde wordt een grote verscheidenheid aan plantaardige stoffen gebruikt, waaronder wortels, bladeren, bloemen en schors. Veel hardnekkige ziekten kunnen worden behandeld met een combinatie van traditionele Chinese en westerse geneeskunde.

Over de auteur: Dr. Faith Whitehead; is een erkend dierenarts en onderzoeker.

Laatste onderzoek naar hondenkanker

Laatste onderzoek naar hondenkanker

Er wordt veel onderzoek gedaan naar de oorzaken en behandeling van hondenkanker. Enkele van de meest veelbelovende recente ontdekkingen zijn: Ten eerste bleek uit een studie gepubliceerd in het tijdschrift Carcinogenesis in maart 2015 dat honden die een dieet kregen met veel antioxidanten en omega-3-vetzuren een lager risico hadden op het ontwikkelen van kanker. Ten tweede bleek uit een onderzoek dat in januari 2015 in het tijdschrift PLoS One werd gepubliceerd dat honden met hoge niveaus van het enzym lipoxygenase een grotere kans hadden om kanker te ontwikkelen. Ten derde bleek uit een onderzoek dat in september 2014 in het tijdschrift Nature werd gepubliceerd dat een eiwit genaamd SIRT6 beschermt tegen kanker door te voorkomen dat cellen zich delen. Ten vierde bleek uit een studie gepubliceerd in het tijdschrift Science in juni 2014 dat een medicijn genaamd metformine kan helpen kanker te voorkomen door de groei van kankercellen te vertragen. Uit een studie gepubliceerd in het tijdschrift Nature in mei 2014 bleek dat een eiwit genaamd p53 kanker helpt voorkomen door te voorkomen dat cellen zich delen. Bovendien bleek uit een onderzoek dat in januari 2014 in het tijdschrift Nature werd gepubliceerd dat een eiwit genaamd BRCA1 kanker helpt voorkomen door beschadigd DNA te repareren. Uit een onderzoek dat in december 2013 in het tijdschrift Science werd gepubliceerd, bleek dat een medicijn genaamd rapamycine kan helpen kanker te voorkomen door de groei van kankercellen te vertragen. Ten slotte bleek uit een onderzoek dat in oktober 2013 in het tijdschrift Nature werd gepubliceerd dat een eiwit genaamd PTEN kanker helpt voorkomen door te voorkomen dat cellen zich delen.

De Canine Health Foundation van de American Kennel Club financiert een onderzoek naar de genetica van mestceltumoren bij honden, dat hopelijk informatie zal opleveren over de oorzaken en mogelijke behandelingen van dit type kanker. De Canine Health Foundation financiert ook een onderzoek naar de genetica van mestceltumoren bij honden. De hoop is dat dit onderzoek informatie zal opleveren over de oorzaken en mogelijke behandelingen van dit type kanker. In dit onderzoek werd het volgende verondersteld: Een mogelijk verband tussen bepaalde hondenrassen en een hoger risico op het ontwikkelen van kanker. - Een mogelijk verband tussen vroegtijdige sterilisatie/castratie en een verminderd risico op het ontwikkelen van kanker. Een deel van het nieuwste onderzoek naar hondenkanker omvat onderzoeken naar nieuwe behandelingen, zoals immunotherapie en gerichte therapie. Voor veel van deze nieuwe behandelingen lopen klinische onderzoeken, dus overleg met uw dierenarts of uw hond een goede kandidaat is.

Uit een onderzoek dat in 2019 in het Journal of the American Veterinary Medical Association werd gepubliceerd, bleek dat immunotherapie, ook wel biologische therapie genoemd, geassocieerd was met een significante toename van de overlevingstijd voor honden met lymfoom. In het onderzoek werd gekeken naar gegevens van 2.200 honden met lymfoom die werden behandeld in 24 veterinaire oncologische centra. De mediane overlevingstijd voor honden die immunotherapie kregen was 386 dagen, vergeleken met 172 dagen voor honden die geen immunotherapie kregen. Een andere studie die in 2020 in de Journal of Veterinary Internal Medicine werd gepubliceerd, onderzocht het gebruik van immunotherapie bij honden met osteosarcoom. Uit de studie bleek dat immunotherapie de overlevingstijd van honden met osteosarcoom verlengde en ook de kwaliteit van leven verbeterde. De mediane overlevingstijd voor honden die immunotherapie kregen was 365 dagen, vergeleken met 240 dagen voor honden die geen immunotherapie kregen. Ten slotte werd in een in 2019 in het tijdschrift Cancer Cell gepubliceerde studie gekeken naar het gebruik van een gericht therapiegeneesmiddel genaamd toceranibfosfaat (Palladia) voor de behandeling van honden met mestceltumoren. Uit de studie bleek dat toceranibfosfaat geassocieerd was met een significante toename van de overlevingstijd voor honden met mestceltumoren. De mediane overlevingstijd voor honden die toceranibfosfaat kregen was 365 dagen.

Uit recent onderzoek blijkt dat een nieuwe behandeling voor hondenkanker, immunotherapie genaamd, veelbelovende resultaten laat zien. Bij de behandeling wordt gebruik gemaakt van het eigen immuunsysteem van de hond om de kanker te bestrijden. Een nieuw medicijn genaamd Palladia is veelbelovend als behandeling voor hondenkanker. Palladia richt zich op een eiwit dat specifiek is voor kankercellen, en er is aangetoond dat het kankercellen bij honden doodt. Palladia wordt momenteel getest in klinische onderzoeken en is nog niet beschikbaar voor algemeen gebruik. Het is echter mogelijk dat het medicijn in de toekomst wordt goedgekeurd voor gebruik. Palladia is niet het enige immunotherapiemedicijn dat veelbelovend is als behandeling voor hondenkanker. Een ander immunotherapiemedicijn, toceranib genaamd, wordt ook getest in klinische onderzoeken. Toceranib richt zich op een ander eiwit dat specifiek is voor kankercellen, en er is ook aangetoond dat het kankercellen bij honden doodt.

Over de auteur: Dr. Faith Whitehead; is een erkend dierenarts en onderzoeker.

Homeopathische diergeneeskunde

Homeopathische diergeneeskunde

Homeopathische diergeneeskunde is een tak van de alternatieve geneeskunde die zeer kleine doses natuurlijke stoffen gebruikt om verschillende aandoeningen bij dieren te behandelen. Homeopathische middelen worden bereid door de substantie te verdunnen en te schudden om een “gepotentieerde” oplossing te creëren. Het kan ook worden omschreven als een geneeskundig systeem dat is gebaseerd op het principe van ‘het gelijke geneest het gelijke’. Dat wil zeggen dat een stof die symptomen kan veroorzaken bij een gezond persoon kan worden gebruikt om diezelfde symptomen bij een ziek persoon te behandelen. Homeopathische middelen worden meestal bereid door een stof in water of alcohol te verdunnen en deze vervolgens in zeer kleine doses toe te dienen. Homeopathische beoefenaars geloven dat dit proces helpt om de genezende energie van de stof vrij te maken en dat het lichaam deze energie vervolgens kan gebruiken om zichzelf te genezen.

Homeopathische diergeneeskunde wordt gebruikt om dieren holistisch te behandelen, waarbij rekening wordt gehouden met de fysieke, mentale en emotionele gezondheid van het dier. Deze aanpak is gebaseerd op de overtuiging dat het hele dier moet worden behandeld, en niet alleen de symptomen van de ziekte. Homeopathische diergeneesmiddelen zijn zachtaardig, veilig en effectief en kunnen worden gebruikt voor de behandeling van een breed scala aan aandoeningen. Homeopathische middelen zijn vaak zeer effectief bij de behandeling van chronische aandoeningen die moeilijk te behandelen zijn met de conventionele geneeskunde. Homeopathische middelen zijn zachtaardig en kunnen heel lang worden gebruikt zonder bijwerkingen. Homeopathische middelen zijn veilig voor iedereen, inclusief baby's, kinderen, zwangere vrouwen en ouderen. Homeopathische middelen worden gemaakt van zeer kleine hoeveelheden natuurlijke stoffen. Homeopathische middelen worden op een speciale manier bereid, waardoor ze zeer krachtig zijn. Homeopathische middelen worden via de mond ingenomen in pil- of vloeibare vorm. De beste manier om een homeopathisch middel te vinden dat voor u werkt, is door een getrainde homeopaat te raadplegen. Homeopathische middelen zijn zonder recept verkrijgbaar bij natuurvoedingswinkels en online.

Er is geen wetenschappelijk bewijs dat de werkzaamheid van homeopathische diergeneesmiddelen bij huisdieren ondersteunt. Het beschikbare bewijs ondersteunt niet de bewering dat homeopathische producten effectief zijn voor de behandeling van welke gezondheidstoestand dan ook bij dieren. Veterinaire patiënten moeten worden behandeld met conventionele geneeskunde, gebaseerd op het beste beschikbare wetenschappelijke bewijs. Een systematische review uit 2008 van homeopathie als behandeling voor welke aandoening dan ook bij mensen of dieren concludeerde dat er geen betrouwbaar bewijs is voor de werkzaamheid van homeopathie. Bij een onderzoek uit 2010 naar de werkzaamheid van homeopathie bij de behandeling van gezondheidsproblemen bij dieren werd uit een klein aantal onderzoeken beperkt bewijs gevonden dat homeopathische behandelingen klinisch effectief kunnen zijn voor sommige diergezondheidsproblemen. Een onderzoek uit 2012 naar de homeopathische behandeling van melkkoeien vond geen klinisch bewijs van de werkzaamheid en suggereerde dat het placebo-effect mogelijk een rol heeft gespeeld in de gerapporteerde positieve resultaten.

De bewering dat homeopathische middelen katten en honden effectief kunnen behandelen, wordt als onjuist beschouwd. Sommige homeopathische artsen zeggen echter dat hun producten huisdieren met verschillende gezondheidsproblemen hebben geholpen. Er is ook anekdotisch bewijs dat sommige huisdieren positief hebben gereageerd op homeopathische behandelingen. Als u overweegt homeopathische middelen voor uw huisdier te gebruiken, is het belangrijk om eerst uw dierenarts te raadplegen. Zij kunnen u adviseren of een bepaald middel al dan niet effectief is voor de toestand van uw huisdier.

Over de auteur: Dr. Faith Whitehead; is een erkend dierenarts en onderzoeker.

Euthanasie bij huisdieren

Euthanasie bij huisdieren

Euthanasie is het humane proces waarbij het leven van een dier wordt beëindigd om pijn en lijden te verlichten. De beslissing om een huisdier te euthanaseren is moeilijk, maar soms is het de meest humane optie. Als u euthanasie voor uw huisdier overweegt, is het belangrijk om uw dierenarts te raadplegen om al uw opties te bespreken en ervoor te zorgen dat u de beste beslissing voor uw huisdier neemt. Dierenartsen kunnen om verschillende redenen euthanasie bij huisdieren uitvoeren. De meest voorkomende reden is wanneer een huisdier aan een terminale ziekte lijdt en de eigenaar niet wil dat het huisdier blijft lijden. Andere redenen voor euthanasie zijn onder meer wanneer een huisdier agressief is en een gevaar vormt voor anderen, wanneer een huisdier ernstig gewond is en niet genezen kan worden, of wanneer een eigenaar het zich niet langer kan veroorloven om voor het huisdier te zorgen.

Er zijn een aantal procedures die gebruikt kunnen worden voor euthanasie bij huisdieren, en de geboden steun zal afhangen van het individuele huisdier en de individuele eigenaar. Enkele veel voorkomende procedures zijn onder meer het injecteren van een dodelijke dosis van een verdovingsmiddel, zoals een euthanasie-oplossing, in de ader of spier; verstikking door gebruik van kooldioxide; of toediening van een hoge dosis barbituraten. De eigenaar kan tijdens de procedure aanwezig zijn en het huisdier wordt meestal op een tafel of in een rustige kamer geplaatst om stress te minimaliseren. Nadat het huisdier is geëuthanaseerd, wordt het lichaam verwijderd en krijgt de eigenaar eventueel de tijd om afscheid te nemen.

Het voordeel van de verdere ontwikkeling van euthanasie bij huisdieren is dat het een vreedzame dood kan bieden aan een huisdier dat aan een terminale ziekte lijdt of een slechte levenskwaliteit heeft. Het kan de eigenaar van het huisdier ook behoeden voor de teloorgang en het lijden van het huisdier. De nadelen van het doorgaan met euthanasie bij huisdieren zijn dat het een permanente oplossing is en emotioneel verwoestend kan zijn voor de eigenaar van het huisdier. Sommige mensen vinden misschien dat euthanasie in bepaalde situaties een goed idee is, bijvoorbeeld wanneer een huisdier aan een terminale ziekte lijdt en pijn heeft, terwijl anderen misschien denken dat het nooit acceptabel is om het leven van een huisdier te beëindigen. Uiteindelijk is de beslissing om een huisdier al dan niet te euthanaseren een persoonlijke beslissing die moet worden genomen door de eigenaar van het huisdier, in overleg met een dierenarts.

Er zijn een aantal zaken waarmee u rekening moet houden als u euthanasie voor een huisdier overweegt. Zorg er eerst voor dat u daar een goede reden voor heeft. Euthanasie mag alleen worden overwogen als een huisdier aan een terminale ziekte lijdt of pijn heeft die niet kan worden verlicht. Ten tweede: zorg ervoor dat u een dierenarts raadpleegt voordat u een beslissing neemt. Zij kunnen u adviseren of euthanasie voor uw huisdier de beste optie is. Wees ten slotte voorbereid op de emotionele gevolgen die met euthanasie gepaard gaan. Dit is een moeilijke beslissing en het is belangrijk om voorbereid te zijn op het verdriet dat daarna komt.

Geneesmiddelen voor de behandeling van hondentumoren en -kankers

Geneesmiddelen voor de behandeling van hondentumoren en -kankers

Geneesmiddelen zijn een belangrijk onderdeel van de behandeling van hondentumoren en -kankers. Zonder medicijnen zouden veel behandelingen niet mogelijk zijn. Geneesmiddelen worden gebruikt om de tumor rechtstreeks te behandelen, maar ook om bijwerkingen van behandelingen te behandelen. Antibiotica worden gebruikt om infecties te behandelen, en medicijnen tegen misselijkheid worden gebruikt om misselijkheid en braken te voorkomen en te behandelen. Pijnstillers worden gebruikt om pijn onder controle te houden, en ontstekingsremmende medicijnen worden gebruikt om ontstekingen te verminderen. Veel behandelingen zijn alleen mogelijk met medicijnen. Dit omvat chemotherapie, bestralingstherapie en immunotherapie. Dit zijn behandelingen die alleen met medicijnen mogelijk zijn. Er zijn ook andere behandelingen beschikbaar waarbij medicijnen worden gebruikt. Dit omvat hormoontherapie, gerichte therapie en biologische therapie. Deze therapieën kunnen in combinatie met andere behandelingen worden gebruikt om de meest effectieve behandeling mogelijk te maken.

Er zijn een aantal medicijnen die effectief zijn bij de behandeling van hondentumoren en -kankers. De meest voorkomende zijn chemotherapiemedicijnen, die werken door kankercellen te doden. Andere geneesmiddelen die kunnen worden gebruikt, zijn onder meer bestralingstherapie, immunotherapie en gerichte therapie. Chemotherapie is de meest voorkomende behandeling voor hondentumoren en -kankers. Chemotherapiemedicijnen werken door kankercellen te doden. De meest voorkomende chemotherapiemedicijnen die worden gebruikt om hondentumoren en -kankers te behandelen zijn carboplatine, doxorubicine en vincristine. Carboplatine is een op platina gebaseerd chemotherapiemedicijn dat werkt door het vermogen van de kankercellen om zich te delen te verstoren. Doxorubicine is een antracycline-chemotherapiemedicijn dat werkt door DNA te intercaleren en topoisomerase II te remmen. Vincristine is een vinca-alkaloïde chemotherapiemedicijn dat werkt door zich te binden aan tubuline en de assemblage van microtubuli te remmen. Bestralingstherapie is een andere behandelingsoptie voor hondentumoren en -kankers. Radiotherapie werkt door het DNA van kankercellen te beschadigen, waardoor ze zich niet kunnen delen. Het meest voorkomende type bestralingstherapie dat wordt gebruikt om hondentumoren en -kankers te behandelen, is uitwendige bestralingstherapie. Externe bestralingstherapie is een vorm van bestralingstherapie waarbij een machine wordt gebruikt om hoogenergetische stralen op kankercellen te richten. Er zijn twee soorten uitwendige bestralingstherapie: 1. Fotonentherapie: Fotonentherapie maakt gebruik van hoogenergetische röntgenstralen om kankercellen te doden. 2. Protonentherapie: Protonentherapie maakt gebruik van bundels hoogenergetische protonen om kankercellen te doden. Protonentherapie is nieuwer en heeft mogelijk minder bijwerkingen dan fotonentherapie.

Chemotherapie is een vorm van medicamenteuze behandeling waarbij chemicaliën worden gebruikt om kankercellen te doden. Chemotherapie kan intraveneus (via een ader) of oraal (via de mond) worden gegeven. Chemotherapie wordt vaak gebruikt in combinatie met andere behandelingen, zoals een operatie of bestralingstherapie. Chemotherapie wordt gewoonlijk in cycli gegeven, waarbij elke cyclus bestaat uit een behandelingsperiode gevolgd door een rustperiode. Chemotherapie gaat vaak gepaard met bijwerkingen, zoals haaruitval, misselijkheid en braken, en vermoeidheid. Bestralingstherapie is een vorm van therapie waarbij gebruik wordt gemaakt van hoogenergetische röntgenstralen of andere deeltjes om kankercellen te vernietigen. Bestralingstherapie kan extern worden gegeven, door de straling van buiten het lichaam op de kanker te richten, of intern, door een radioactieve stof in of nabij de kanker te plaatsen. Radiotherapie wordt vaak gebruikt in combinatie met andere behandelingen, zoals een operatie of chemotherapie. Radiotherapie gaat vaak gepaard met bijwerkingen, zoals vermoeidheid, huidirritatie en diarree. Gerichte therapie is een soort medicamenteuze behandeling die zich richt op specifieke moleculen die betrokken zijn bij de groei en verspreiding van kankercellen. Gerichte therapie wordt vaak gebruikt in combinatie met andere behandelingen, zoals een operatie of chemotherapie. Gerichte therapie gaat vaak gepaard met bijwerkingen, zoals vermoeidheid, huidirritatie en diarree.

 Immunotherapie is een vorm van medicamenteuze behandeling waarbij het immuunsysteem van het lichaam wordt gebruikt om kankercellen te vernietigen. Immunotherapie kan intraveneus (via een ader) of via injectie worden gegeven. Immunotherapie wordt vaak gebruikt in combinatie met andere behandelingen, zoals een operatie, bestralingstherapie of chemotherapie. Wil immunotherapie effectief zijn, dan moeten kankercellen bepaalde eiwitten op hun oppervlak hebben. Ook is het belangrijk om te weten of deze eiwitten op de cellen aanwezig zijn voordat met immuuntherapie wordt gestart. Er zijn verschillende soorten immunotherapie, waaronder: Monoklonale antilichamen: Monoklonale antilichamen worden in het laboratorium gemaakt om zich te hechten aan specifieke eiwitten op kankercellen. Zodra het antilichaam zich aan de kankercel hecht, kan het het lichaam helpen de cel te doden. Monoklonale antilichamen kunnen alleen of in combinatie met andere behandelingen worden gebruikt. Monoklonale antilichamen worden in het laboratorium gemaakt om zich te hechten aan specifieke eiwitten op kankercellen. Zodra het antilichaam zich aan de kankercel hecht, kan het het lichaam helpen de cel te doden. Monoklonale antilichamen kunnen alleen of in combinatie met andere behandelingen worden gebruikt. T-celoverdrachtstherapie: T-celoverdrachtstherapie is een vorm van immuuntherapie waarbij gebruik wordt gemaakt van T-cellen (witte bloedcellen die infecties bestrijden) om het lichaam te helpen kankercellen te doden. Bij deze therapie worden witte bloedcellen bij de patiënt verwijderd en naar het laboratorium gestuurd. In het laboratorium worden de cellen veranderd om kankercellen te herkennen en te doden.

Over de auteur: Dr. Faith Whitehead; is een erkend dierenarts en onderzoeker.

Diëten voor huisdieren met medische aandoeningen

Diëten voor huisdieren met medische aandoeningen

Allergische (atopische) dermatitis is de meest voorkomende huidaandoening die in veel dierenartsenpraktijken wordt waargenomen. Dit syndroom veroorzaakt jeuk na blootstelling aan allergenen uit de omgeving (vaak via de lucht) (vreemde eiwitten die allergieën veroorzaken). Echte voedselallergieën bij honden zijn tamelijk ongebruikelijk. Huisdieren kunnen voedselintoleranties hebben, dit zijn allergische reacties op niet-voedingsstoffen in de voeding (zoals additieven), maar het kan lastig zijn om te bepalen hoe vaak deze reacties voorkomen. Hoewel het raadzaam is om uw huisdier de gezondste, meest natuurlijke en holistische voeding te geven die u kunt, is dieettherapie geen hoeksteen bij de behandeling van jeukende honden.

Met een kleine aanpassing kunnen diëten die zijn ontworpen voor dieren met spijsverteringsproblemen nuttig zijn voor dieren met huidaandoeningen. Deze op maat gemaakte maaltijden worden gebruikt om voedselallergieën te diagnosticeren en te beheersen, naast het monitoren van eventuele verbeteringen bij huisdieren die lijden aan huidaandoeningen zoals atopische dermatitis. Houd er rekening mee dat het voeren van uw jeukende honden met het dieet dat wordt gebruikt om voedselallergieën te testen en te behandelen tot verbetering kan leiden, zelfs als ze geen echte voedselallergie hebben.

Een voedselproef is een specifieke, wetenschappelijke aanpak voor het testen op voedselallergie. Dit kan worden gedaan met behulp van een zelfgemaakt dieet of een commercieel dieet dat speciaal is ontworpen voor voedselproeven. Alle andere voedselbronnen, zoals lekkernijen, snacks, tafelresten en gearomatiseerde medicijnen, moeten tijdens de proef worden verwijderd. Uw huisdier moet minimaal 8 weken uitsluitend het proefdieet eten, hoewel momenteel 12 weken wordt aanbevolen, omdat de eerste verbetering mogelijk pas in week 8 zichtbaar is. Na 8 weken is het meestal veilig om langzaam weer ander voedsel in het dieet te introduceren. op een gecontroleerde manier. Als u niet zeker weet hoe u dit moet doen, neem dan contact op met uw dierenarts of een dierenarts-voedingsdeskundige. Als uw huisdier een voedselallergie heeft, zouden de symptomen moeten verdwijnen zodra de allergene ingrediënten zijn verwijderd. Als uw huisdier niet verbetert, zijn voedselallergieën waarschijnlijk niet de oorzaak van de huidproblemen. In sommige gevallen kan de voedselproef niet succesvol zijn en kan er toch sprake zijn van een voedselallergie. In dit geval is het mogelijk dat de huidsymptomen niet reageren op het proefdieet, omdat uw huisdier mogelijk allergisch is voor één of meerdere ingrediënten uit het proefdieet.

Bij het testen op voedselallergieën moet een hypoallergeen dieet worden gebruikt. De meest voorkomende varianten van hypoallergene diëten zijn diëten met gehydrolyseerde eiwitten, waarbij het eiwit is opgesplitst in kleinere eenheden die minder snel een allergische reactie veroorzaken. Andere diëten kunnen nieuwe eiwitten gebruiken, zoals hertenvlees of konijn, die niet vaak in huisdiervoer worden gebruikt. Nadat voedselallergieën zijn uitgesloten, kan een nieuw eiwit- of gehydrolyseerd eiwitdieet worden gebruikt om huisdieren met voedselallergieën en atopische dermatitis te behandelen. Een dieet kan enkele maanden tot jaren worden gebruikt, of gedurende de hele levensduur van het huisdier, afhankelijk van de ernst van de voedselallergieën. Een dieet kan worden gebruikt als enige therapie of als onderdeel van een uitgebreider plan om allergieën en huidziekten onder controle te houden. Als een dieet wordt gebruikt in combinatie met andere therapieën, kan het nodig zijn om het dieet gedurende een langere periode te voeren om klinische verbetering te zien.

nl_NLNL

Pin het op Pinterest