deur TCMVET | 23 september 2024 | Hondenkanker en tumoren
Apocriene kliercysten en adenomen zijn veelvoorkomende goedaardige aandoeningen die voorkomen bij honden van middelbare leeftijd tot oudere honden, met name bij rassen als de Grote Pyreneeën, Chow Chows en Alaskan Malamutes. Deze cysten en adenomen ontwikkelen zich vanuit apocriene klieren, die geassocieerd worden met haarzakjes en zich in de huid bevinden. Dit artikel biedt een diepgaande blik op deze aandoeningen, inclusief oorzaken, symptomen en behandelingsopties.
Wat zijn apocriene kliercysten?
Apocriene kliercysten zijn niet-kankerachtige cysten die voorkomen in de huid van honden. Ze worden meestal gezien in de middelste tot bovenste huidlagen, losjes geassocieerd met haarzakjes. Apocriene cysten kunnen zich vormen op het hoofd, de nek en andere gebieden, vaak als een of meer met vocht gevulde zakjes onder de huid. Deze cysten zijn meestal goedaardig, wat betekent dat ze zich niet verspreiden of kankerachtig worden.
Er zijn twee vormen van apocriene kliercysten:
- Gelokaliseerde apocriene cysten: Deze ontstaan in of nabij individuele haarzakjes en komen vaker voor op de kop en nek van honden.
- Diffuse apocriene cysten: Deze vorm omvat meerdere cysten die zich vormen in de apocriene klieren die geassocieerd worden met meerdere haarzakjes. Ze kunnen verschijnen in gebieden met onbeschadigde huid, waardoor ze moeilijker te behandelen zijn als ze wijdverspreid raken.
Hoewel deze cysten goedaardig zijn, kunnen ze soms ongemak veroorzaken, vooral als ze groot worden of scheuren.
Wat zijn apocriene klier-adenomen?
Apocriene klieradenomen zijn goedaardige tumoren die kunnen ontstaan in de apocriene klieren. Ze zien eruit als stevige tot zachte massa's en kunnen vloeistof bevatten die in kleur varieert van helder tot bruinachtig. Meestal zijn deze cysten niet groter dan 1,6 inch (4 centimeter) in diameter. Net als apocriene cysten worden adenomen ook aangetroffen op de kop, nek en poten van oudere honden en, in zeldzame gevallen, katten en paarden.
Er zijn twee soorten apocriene adenomen:
- Apocriene adenomen: Dit zijn stevige, goedaardige gezwellen die gevormd worden door de apocriene klieren.
- Apocriene ductulaire adenomen: Deze hebben betrekking op de afvoergangen van de apocriene klieren, wat leidt tot cysten.
Rassen met een hoger risico
Bepaalde hondenrassen zijn gevoeliger voor het ontwikkelen van apocriene kliercysten en adenomen. De meest voorkomende rassen die worden getroffen zijn:
- Grote Pyreneeën
- Chow-Chows
- Alaskan Malamutes
Oudere honden van deze rassen hebben meer kans om deze aandoeningen te ontwikkelen, hoewel de exacte oorzaak onbekend blijft. Genetica, omgevingsfactoren en leeftijd kunnen een rol spelen bij hun ontwikkeling.
Symptomen waar u op moet letten
- Zichtbare cysten of bulten op het hoofd, de nek of de benen
- Met vocht gevulde zakjes onder de huid
- Zachte tot stevige massa's die in grootte kunnen variëren
- Verkleuring van de huid of cystevocht (helder tot bruin)
- Mogelijke ruptuur van cysten die een plaatselijke ontsteking of infectie veroorzaken
Hoewel deze cysten en adenomen over het algemeen pijnloos zijn, kunnen ze wel ongemak veroorzaken als ze scheuren of op gevoelige plekken groeien.
Behandelingsopties
De primaire behandeling voor apocriene kliercysten en adenomen is chirurgische verwijdering. Dit kan echter een uitdaging zijn, met name in gevallen waarin cysten diffuus zijn en verspreid over een groter gebied van de huid. In gelokaliseerde gevallen is de operatie doorgaans eenvoudig en is de prognose na verwijdering uitstekend.
In situaties waarin een operatie geen optie is, kunnen dierenartsen aanraden om de cysten te controleren op veranderingen in grootte of ongemak. Als cysten scheuren, kunnen antibiotica nodig zijn om infectie te voorkomen.
Apocriene kliercysten en adenomen bij honden zijn over het algemeen goedaardige en behandelbare aandoeningen. Hoewel ze cosmetische problemen en incidenteel ongemak kunnen veroorzaken, kunnen vroege detectie en behandeling complicaties helpen voorkomen. Eigenaren van risicovolle rassen zoals de Grote Pyreneeën, Chow Chows en Alaskan Malamutes moeten hun honden in de gaten houden op de ontwikkeling van deze cysten naarmate ze ouder worden en een dierenarts raadplegen voor een juiste diagnose en behandeling.
deur TCMVET | 22 september 2024 | Hondenkanker en tumoren
Verhoornende epitheliomen, ook bekend als keratoacanthoma's of infundibulaire keratiniserende acanthoma's, zijn goedaardige huidtumoren die vaak voorkomen bij honden van middelbare leeftijd. Deze tumoren worden gekenmerkt door taaie, gelaagde bulten die uit de huid steken en kunnen lijken op kleine hoorntjes. Hoewel ze over het algemeen ongevaarlijk zijn, kunnen ze ongemak veroorzaken of tot complicaties leiden als ze niet worden behandeld. Dit artikel onderzoekt de oorzaken, symptomen en behandelingsopties voor verhoornende epitheliomen bij honden.
Wat zijn verhoornende epitheliomen?
Verhoornende epitheliomen zijn goedaardige tumoren die doorgaans ontstaan uit haarzakjes. Deze uitgroeisels vormen nesten van taaie, gelaagde bulten op de huid, die eruit kunnen zien als kleine hoorns of verhoornde cysten. Ze kunnen zich overal op het lichaam van de hond ontwikkelen, maar worden het vaakst aangetroffen op de rug, staart en poten. In sommige gevallen kunnen deze tumoren irritatie veroorzaken, wat kan leiden tot krabben of bijten, wat kan resulteren in secundaire infecties of huidtrauma.
Rassen met risico op verhoornde epitheliomen
Bepaalde hondenrassen zijn gevoeliger voor het ontwikkelen van verhoornde epitheliomen. Honden van middelbare leeftijd zijn bijzonder vatbaar en specifieke rassen met een hoger risico zijn:
- Noorse elandhonden
- Belgische herdershonden
- Lhasa Apso's
- Baardcollies
Noorse elandhonden en Lhasa Apso's lopen een bijzonder risico op het ontwikkelen van meerdere tumoren of een wijdverspreidere vorm van de ziekte.
Symptomen van verhoornende epitheliomen
Het primaire symptoom van verhoornende epitheliomen is de aanwezigheid van taaie, hoornachtige tumoren op de huid. Deze tumoren kunnen variëren in grootte en kunnen ongemak veroorzaken, afhankelijk van hun locatie. Enkele belangrijke symptomen zijn:
- Verhoogde, hoornachtige bulten:De tumoren zien eruit als taaie, gelaagde gezwellen die uit het huidoppervlak steken.
- Verhoornde cysten:In sommige gevallen kunnen de tumoren eruit zien als verhoornde cysten in plaats van hoorns.
- ZelftraumaHonden kunnen aan de tumoren krabben, wrijven of bijten, wat kan leiden tot trauma of zweren.
- Secundaire infecties:Als de tumoren geïrriteerd of opengebarsten zijn, kunnen ze geïnfecteerd raken.
Oorzaken van verhoornende epitheliomen
Hoewel de exacte oorzaak van verhoornende epitheliomen niet volledig wordt begrepen, komen ze waarschijnlijk voort uit haarzakjes. Genetische factoren kunnen een rol spelen bij bepaalde rassen, met name die welke vatbaar zijn voor de aandoening. Omgevingsfactoren zoals huidirritatie of trauma kunnen ook bijdragen aan de ontwikkeling van deze tumoren.
Behandelingsopties voor verhoornende epitheliomen
Behandeling van verhoornende epitheliomen hangt af van de ernst van de aandoening en of de tumoren ongemak of complicaties veroorzaken. In sommige gevallen kunnen de tumoren onbehandeld blijven als ze geen problemen veroorzaken. Behandeling wordt echter aanbevolen in gevallen van zelftrauma, ulceratie of secundaire infectie.
- Chirurgisch verwijderen: Chirurgische verwijdering is de voorkeursbehandelingsoptie, vooral als de hond ongemak ervaart of als de tumoren vatbaar zijn voor infectie. Het is echter belangrijk om op te merken dat honden in de loop van de tijd waarschijnlijk extra tumoren ontwikkelen.
- Orale retinoïde medicijnen:Voor honden met een gegeneraliseerde vorm van de ziekte kunnen orale retinoïde medicijnen worden voorgeschreven om de aandoening te helpen beheersen en het ontstaan van nieuwe tumoren te verminderen.
- Toezicht houden:In gevallen waarin de tumoren geen problemen veroorzaken, is regelmatige controle raadzaam om er zeker van te zijn dat ze niet verergeren of tot complicaties leiden.
Verhoornende epitheliomen zijn goedaardige tumoren die ongemak en complicaties kunnen veroorzaken bij honden, met name bij bepaalde rassen zoals Noorse elandhonden en Lhasa Apso's. Hoewel behandeling niet altijd nodig is, wordt chirurgische verwijdering aanbevolen in gevallen waarin de tumoren leiden tot zelftrauma of infectie. Met de juiste behandeling kunnen de meeste honden comfortabel leven met deze aandoening, hoewel er in de loop van de tijd extra tumoren kunnen ontstaan.
deur TCMVET | 22 september 2024 | Hondenkanker en tumoren
Cutane angiosarcomen, ook wel angioendothelioom genoemd, zijn kwaadaardige tumoren die ontstaan uit bloedvaten in de huid. Deze tumoren kunnen in eerste instantie lijken op goedaardige hemangiomen, maar kunnen later uitgroeien tot agressieve maligniteiten. Hoewel ze veel rassen kunnen treffen, zijn honden met een korte, witte vacht en veel blootstelling aan zonlicht bijzonder vatbaar. In dit artikel onderzoeken we de oorzaken, symptomen en behandelingsopties voor cutane angiosarcomen bij honden.
Wat zijn cutane angiosarcomen?
Cutane angiosarcomen zijn zeldzame maar agressieve tumoren die zich ontwikkelen vanuit de bloedvaten in de huid. Deze tumoren kunnen op verschillende delen van het lichaam voorkomen, meestal aan de onderkant van de romp, heupen, dijen en onderbenen bij honden. Hoewel ze in eerste instantie onschadelijk lijken en lijken op goedaardige hemangiomen, kunnen ze kwaadaardig worden en zich verspreiden naar omliggend weefsel.
Rassen die vatbaar zijn voor angiosarcomen
Bepaalde hondenrassen zijn gevoeliger voor cutane angiosarcomen, vanwege het type vacht of genetische aanleg.
- Zongerelateerd risico: Honden met korte, witte vachten, zoals Windhonden, Italiaanse Windhonden, witte boxershorts, En Pitbullterriërshebben een grotere kans om door de zon veroorzaakte angiosarcomen te ontwikkelen vanwege hun verhoogde blootstelling aan ultraviolette (UV) straling.
- Genetisch risico: Rassen zoals Ierse Wolfshonden, Vizsla's, Gouden retrievers, En Duitse herders zijn ook gevoelig voor het ontwikkelen van deze tumoren, hoewel dit niet het gevolg is van blootstelling aan de zon.
Oorzaken van cutane angiosarcomen
Blootstelling aan de zon is een belangrijke risicofactor voor het ontwikkelen van cutane angiosarcomen bij rassen met korte, lichtgekleurde vachten. Langdurige UV-straling kan de cellen van de huid beschadigen, wat leidt tot mutaties die uiteindelijk resulteren in tumorvorming. In niet-zongerelateerde gevallen dragen genetische factoren waarschijnlijk bij aan de ontwikkeling van angiosarcomen bij gepredisponeerde rassen.
Symptomen van cutane angiosarcomen
Cutane angiosarcomen kunnen zich aanvankelijk voordoen als kleine, goedaardige bultjes op de huid. Na verloop van tijd kunnen deze tumoren groeien en agressiever worden. Veelvoorkomende symptomen zijn:
- Rode of paarse bultjes:Deze bultjes lijken vaak op blauwe plekken of goedaardige hemangiomen.
- Ulceratie:Naarmate de tumor groeit, kan deze openbarsten en zweren veroorzaken, wat ongemak en infectie kan veroorzaken.
- Zwelling: Naarmate de tumor groeit, kan er plaatselijke zwelling in het aangetaste gebied optreden.
- Snelle groei:Deze tumoren kunnen snel groeien en zich verspreiden naar nabijgelegen weefsels.
Behandelingsopties voor cutane angiosarcomen
De behandeling van cutane angiosarcomen hangt grotendeels af van de grootte en locatie van de tumor. Vroege detectie en interventie zijn cruciaal voor succesvol management. Behandelingsopties omvatten:
- Cryochirurgie: Kleine oppervlaktetumoren kunnen vaak worden behandeld met bevriezing, een procedure die bekend staat als cryochirurgie. Deze methode vernietigt de tumorcellen effectief met minimale invasiviteit.
- Laserchirurgie: Laserchirurgie kan ook worden gebruikt om kleine tumoren te verwijderen. Dit is een nauwkeurige en effectieve behandelingsoptie met een lager risico op littekens.
- Vermijden van blootstelling aan de zon: Voor honden die gevoelig zijn voor zongerelateerde angiosarcomen is het van cruciaal belang om de blootstelling aan UV-straling te beperken. Beperk de tijd in de zon, gebruik hondenveilige zonnebrandcrème en gebruik beschermende kleding om te voorkomen dat er nieuwe tumoren ontstaan.
- Langetermijnmonitoring:Zelfs na een succesvolle behandeling kunnen er in de loop van de tijd nieuwe tumoren ontstaan. Daarom is langdurige controle essentieel om eventuele toekomstige gezwellen vroegtijdig te ontdekken.
Cutane angiosarcomen zijn agressieve bloedvattumoren die een aanzienlijke impact kunnen hebben op de gezondheid van een hond, met name bij rassen met veel blootstelling aan de zon of genetische aanleg. Vroege detectie en snelle behandeling zijn essentieel voor het beheersen van de aandoening. Huisdiereigenaren kunnen het risico voor hun hond verminderen door blootstelling aan de zon te minimaliseren en bij het eerste teken van verdachte huidgroei een dierenarts te raadplegen.
deur TCMVET | 22 september 2024 | Hondenkanker en tumoren
Epidermale hamartomen, ook wel naevi genoemd, zijn zeldzame huidaandoeningen die eruit zien als donkere, puntige bultjes op de huid van een hond. Hoewel ze goedaardig zijn, kunnen deze gezwellen cosmetische problemen veroorzaken en zijn ze gevoelig voor secundaire infecties, vooral bij puppy's. In dit artikel onderzoeken we de symptomen, oorzaken en behandelingsopties voor epidermale hamartomen bij honden.
Wat zijn epidermale hamartomen?
Epidermale hamartomen zijn goedaardige huidletsels die donkere, verheven bultjes vormen, soms gerangschikt in een lijn op de huid. Deze bultjes komen meestal vaker voor bij jonge honden en puppy's, en hoewel ze er onaangenaam uit kunnen zien, zijn ze niet kankerachtig. Hamartomen kunnen echter puistjes of verdikte huidplooien vormen, wat leidt tot ongemak en mogelijke infectie.
Symptomen van epidermale hamartomen
Het primaire teken van epidermale hamartomen is het verschijnen van donkere, puntige bultjes op de huid van de hond. Deze gezwellen kunnen variëren in grootte en vorm en kunnen zich in verschillende vormen voordoen:
- Puntige, donkere bultjes:De naevi kunnen klein en donker zijn en eruit zien als puntige gezwellen op het huidoppervlak.
- Puistjes of dikke huidplooien: In sommige gevallen wordt de huid rond het hamartoom dikker of ontstaan er puistachtige structuren.
- Lineaire opstellingSoms verschijnen deze bultjes in een lijn, wat een kenmerkend kenmerk van de aandoening kan zijn.
- Gevoelig voor infectie:Door de aard van de uitgroeisels kunnen er bacteriën in blijven hangen, wat kan leiden tot secundaire infecties, vooral als de hond aan het gebied krabt of het irriteert.
Oorzaken en risicofactoren
Hoewel de exacte oorzaak van epidermale hamartomen niet altijd bekend is, dragen verschillende factoren bij aan hun ontwikkeling:
- Genetics: Bij bepaalde rassen, zoals Cocker Spaniels, kunnen epidermale hamartomen erfelijk zijn. Deze genetische aanleg maakt het waarschijnlijker dat ze deze aandoening op jonge leeftijd ontwikkelen.
- Puppy's:Deze huidtumoren worden het vaakst waargenomen bij puppy's, maar ze kunnen bij honden van alle leeftijden voorkomen.
Behandelingsopties voor epidermale hamartomen
Behandeling van epidermale hamartomen hangt grotendeels af van de grootte en het aantal gezwellen. Hoewel ze goedaardig zijn, zijn het risico op infectie en hun lelijke uiterlijk vaak aanleiding voor behandeling. Opties zijn onder meer:
- Chirurgisch verwijderen: Kleine hamartomen kunnen doorgaans operatief worden verwijderd met minimale complicaties. Dit is vaak de voorkeursoptie als de naevi gering en gelokaliseerd zijn.
- Medicamenteuze behandeling: Bij honden met grote of meerdere hamartomen is chirurgische verwijdering mogelijk niet haalbaar. In deze gevallen, medicatie kan helpen de aandoening te beheersen. Ontstekingsremmers of antibiotica kunnen worden voorgeschreven als er sprake is van een secundaire infectie.
- Regelmatige controle:Bij goedaardige afwijkingen die geen ongemak of infectie veroorzaken, kan regelmatige controle door een dierenarts voldoende zijn om ervoor te zorgen dat de gezwellen niet verergeren.
Epidermale hamartomen zijn zeldzame, goedaardige huidaandoeningen die het vaakst voorkomen bij puppy's en bepaalde rassen, zoals Cocker Spaniels. Hoewel ze niet schadelijk zijn, maken hun uiterlijk en het risico op infectie vaak verwijdering of behandeling noodzakelijk. Als u ongewone bultjes of huidveranderingen opmerkt bij uw hond, raadpleeg dan een dierenarts om te bepalen wat de beste handelwijze is.
deur TCMVET | 21 september 2024 | Hondenkanker en tumoren
Basal cell tumors are one of the most common types of benign skin tumors found in dogs. These growths typically affect middle-aged to older dogs and can appear as firm, dome-shaped masses on the skin. While generally non-cancerous, basal cell tumors can still cause discomfort due to their size and the potential for ulceration. In this article, we will explore the symptoms, causes, and treatment options for basal cell tumors in dogs.
What Are Basal Cell Tumors?
Basal cell tumors are skin growths that originate from the basal cells found in a dog’s skin. These tumors are typically benign, meaning they are not cancerous, but they can grow large and cause discomfort. They are most commonly found on the dog’s head (especially the ears), neck, and forelimbs. Although they are benign, they may cause problems such as ulceration, inflammation, and discomfort, particularly if they grow in size.
Symptoms of Basal Cell Tumors in Dogs
Basal cell tumors generally present as firm, elevated masses on the skin. These growths may vary in size, from small bumps less than 0.4 inches (1 centimeter) to large masses over 4 inches (10 centimeters) in diameter. Some additional characteristics include:
- Solitary lumps: The tumors often appear as single masses rather than multiple growths.
- Hairless or ulcerated surface: These lumps are frequently hairless, and in some cases, they may break open and ulcerate.
- Dome-shaped growths: The masses tend to have a dome-like shape, often sticking out from the skin on stalk-like projections.
- Dark coloration: In some instances, the tumors can be dark in color.
- Secondary cysts: Cysts may form within or around the tumor.
Despite their benign nature, basal cell tumors can become problematic when they ulcerate and cause secondary inflammation. Dogs with these tumors may experience discomfort, especially if the mass becomes infected or leads to the death of surrounding skin tissue.
Causes of Basal Cell Tumors in Dogs
Several factors may contribute to the development of basal cell tumors in dogs:
- Leeftijd: These tumors are more common in middle-aged to older dogs.
- Breed predisposition: Certain breeds, including Wirehaired Pointing Griffons, Kerry Blue Terriers, and Wheaten Terriers, are more likely to develop basal cell tumors.
- Sun exposure: Prolonged exposure to UV radiation may increase the risk of skin tumors in dogs.
Treatment Options for Basal Cell Tumors in Dogs
The most effective treatment for basal cell tumors is surgical removal. Since these tumors can grow large and cause discomfort due to ulceration and inflammation, removing the tumor eliminates the source of irritation. Surgery is typically straightforward, especially when the tumor is caught early before it grows too large.
In some cases, additional treatments such as antibiotics or anti-inflammatory medications may be prescribed to manage secondary infections or inflammation caused by the tumor. Once the tumor is removed, the chances of recurrence are generally low, and the dog’s quality of life improves significantly.
Basal cell tumors in dogs, while benign, can cause significant discomfort due to their size and potential for ulceration. Regular monitoring of your dog’s skin, especially if they belong to a breed predisposed to these tumors, can help catch any growths early. Surgical removal is an effective treatment and can prevent further complications such as infections or inflammation. If you notice any unusual lumps or masses on your dog’s skin, consult a veterinarian to determine the best course of action.
NL 
EN 
EN_GB 
ES 
PL 
PT 
IT 
FR 
DE 
JA 
KO 
ZH 