deur Dr. Faith Whitehead | 11 november 2022 | Onderzoek en nieuws
Het verplaatsen van dieren van de ene plaats naar de andere wordt migratie genoemd. Er zijn twee hoofdtypen migratie: 1. Seizoensmigratie Seizoensmigratie is het meest voorkomende type migratie. Dieren migreren om voedsel te vinden of om te ontsnappen aan barre weersomstandigheden. Sommige dieren migreren bijvoorbeeld om koude winters te vermijden. 2. Levenslange migratie Bij levenslange migratie migreren dieren één keer in hun leven. Dit gebeurt meestal wanneer dieren op zoek zijn naar een nieuwe plek om te wonen. Sommige dieren migreren bijvoorbeeld om een nieuw huis te vinden nadat hun oorspronkelijke huis is verwoest.
Migratie is een kostbare onderneming en dieren moeten de kosten en baten van migratie zorgvuldig afwegen voordat ze aan de reis beginnen. Afhankelijk van de afgelegde afstand en de benodigde middelen kan migratie een energetisch veeleisend proces zijn, waarbij dieren het risico lopen gewond te raken of zelfs te overlijden. Dieren zoeken vaak naar een duurzaam gebied met toegang tot veel van de hulpbronnen die ze tijdens hun migratie nodig hebben. Terwijl sommige soorten het vermijden om naar dezelfde plaats terug te keren, bewegen andere zich heen en weer tussen dezelfde regio's. Ondanks de risico's is migratie een essentieel gedrag dat dieren in staat stelt zich aan te passen aan veranderingen in hun omgeving en hun overleving te verzekeren.
Migrerende dieren kunnen in groepen of individueel reizen. Afhankelijk van de soort reizen sommige dieren in zeer grote groepen, terwijl andere alleen of in kleine groepen reizen. De manier waarop dieren migreren kan variëren, afhankelijk van de hulpbronnen die ze nodig hebben en de geografische kenmerken van hun migratieroute. Dieren gebruiken verschillende methoden om te migreren. Sommige dieren, zoals vogels, gebruiken de zon en de sterren om te navigeren. Anderen, zoals zalm, gebruiken het magnetische veld van de aarde. Sommige dieren, zoals kariboes, volgen specifieke paden. Anderen, zoals paling, reizen langs zeestromingen.
De levensduur van het dier kan als algemene leidraad worden gebruikt bij het bepalen waar dieren migreren. In tegenstelling tot dieren met een kortere levensduur, die in de loop van de tijd vaak naar nieuwe gebieden verhuizen, keren dieren met een langere levensduur vaak terug naar hun oorspronkelijke locatie. Dit is te wijten aan verschillende factoren, zoals het feit dat dieren met een langere levensduur doorgaans een beter begrip van hun omgeving en een veiligere voedselvoorziening hebben. Bovendien zijn deze dieren vaak beter bestand tegen ziekten en predatie, waardoor ze langer op hun oorspronkelijke locatie kunnen blijven. Bovendien leven mensen met een kortere levensduur mogelijk niet lang genoeg om zich te herinneren waar ze vandaan komen, terwijl mensen met een langere levensduur mogelijk een beter geheugen hebben en de weg terug kunnen vinden naar hun oorspronkelijke locatie. De specifieke migratiepatronen van individuele dieren kunnen variëren afhankelijk van een aantal factoren, waaronder het seizoen, de beschikbaarheid van voedsel en veranderingen in de omgeving.
Dieren met een levensduur van minder dan een jaar, zoals bepaalde vissen of amfibieën, migreren doorgaans als volwassenen naar nieuwe locaties om geschikte broedplaatsen te vinden. Dieren met een levensduur van één tot tien jaar, zoals veel vogels of reptielen, migreren daarentegen doorgaans terug naar hun geboorteplaats. De afstand die dieren migreren kan ook als leidraad worden gebruikt bij het bepalen waar dieren migreren. Dieren die over lange afstanden migreren, zullen eerder op zoek zijn naar voedsel of nieuw territorium, terwijl dieren die over kortere afstanden migreren eerder zullen verhuizen als reactie op veranderingen in de omgeving, zoals de beschikbaarheid van water of onderdak.
deur Dr. Faith Whitehead | 11 november 2022 | Dierenverhaal, Onderzoek en nieuws
Mensen fokken nu meer dan ooit huisdieren. Er zijn maar weinig mensen die honden uitlaten als je een wandeling door een park maakt of zelfs maar door de straten loopt. In werkelijkheid accepteren veel locaties nu huisdieren, en op verschillende locaties zijn dierencafés beschikbaar. Mensen willen om verschillende redenen huisdieren. Sommige mensen willen ze houden als loyale vrienden en metgezellen, sommige mensen willen ze houden vanwege hun schoonheid, en sommige mensen willen ze houden vanwege hun ongewone en unieke eigenschappen. Mensen houden al heel lang huisdieren. De eerste bekende honden werden meer dan 14.000 jaar geleden gedomesticeerd. Sindsdien zijn mensen allerlei soorten dieren als hun eigen dieren blijven houden, waaronder honden, katten, vogels, konijnen, hamsters, vissen en meer. Mensen raken steeds meer geïnteresseerd in het houden van huisdieren. Sterker nog, de huisdierenindustrie groeit. In de Verenigde Staten is de huisdierenindustrie een industrie van $72 miljard. De verwachting is dat deze sector zal blijven groeien. Sommige mensen kiezen ervoor om huisdieren uit opvangcentra te adopteren in plaats van ze bij fokkers of dierenwinkels te kopen.
Alleen al in de Verenigde Staten worden jaarlijks bijna 25 miljoen dieren gebruikt voor experimenten. Honden, katten, konijntjes, varkens, lammeren, apen en andere wezens behoren daartoe. Ze worden opgesloten in kleine kooien waar ze onder dwang chemicaliën krijgen toegediend, gaten in hun schedels worden geboord en andere pijnlijke procedures ondergaan. De gelukkigen worden geëuthanaseerd als hun kwelling voorbij is. Veel anderen worden echter in de steek gelaten en sterven vaak omdat ze ziek zijn en niet voor zichzelf kunnen zorgen. Er is geen wet die laboratoria verplicht om huizen te vinden voor de dieren die ze niet langer nodig hebben, dus wordt het lot van deze wezens vaak overgelaten aan het oordeel van individuele wetenschappers. Als gevolg hiervan worden veel dieren die bij experimenten worden gebruikt, eenvoudigweg gedood als het onderzoek klaar is. Er zijn een aantal dierenrechtenorganisaties, zoals People for the Ethical Treatment of Animals (PETA), die zich inzetten om de wreedheid van dierproeven aan het licht te brengen en te lobbyen voor strengere regelgeving. Deze groepen bieden ook ondersteuning aan wetenschappers die alternatieven willen vinden voor het gebruik van dieren in hun onderzoek.
Dierproeven worden ook wel ‘dierproeven’, ‘dierproeven’ en ‘dieronderzoek’ genoemd. Het wordt gebruikt om de veiligheid en effectiviteit van een product te evalueren en om te begrijpen hoe het menselijk lichaam functioneert. Er zijn drie soorten dierproeven: In-vitro-experimenten worden uitgevoerd met cellen of weefsels die uit het lichaam zijn verwijderd. In vivo experimenten worden uitgevoerd met levende dieren. In silico-experimenten worden uitgevoerd met behulp van computermodellen. Dierproeven worden door sommige mensen als een noodzakelijk kwaad beschouwd, terwijl anderen geloven dat het een inhumane en wrede praktijk is. Het debat rond de ethiek van dierproeven is complex en vaak emotioneel. Degenen die dierproeven steunen, doen dit om verschillende redenen. Zij beweren dat dierproeven noodzakelijk zijn voor de vooruitgang van de medische wetenschap en dat dit heeft geleid tot de ontwikkeling van levensreddende behandelingen en vaccins. Ze beweren ook dat de dieren die bij experimenten worden gebruikt, goed worden verzorgd en dat hun rechten door de wet worden beschermd. Degenen die tegen dierproeven zijn, doen dit om verschillende redenen. Zij beweren dat het wreed en inhumaan is om dieren te gebruiken voor experimenten. Ze beweren ook dat er alternatieve onderzoeksmethoden bestaan waarbij geen dieren worden gebruikt.
De testindustrie onderwerpt dieren vaak aan tests die op het punt staan marteling te worden. Dieren worden vaak speciaal gefokt om mee te experimenteren. De tests op dieren zijn vaak pijnlijk en soms dodelijk. Dieren ervaren angst en lijden tijdens experimenten. Dieren kunnen geen toestemming geven om mee te experimenteren. Proefpersonen kunnen gedwongen worden verslaafd te raken aan drugs, of worden blootgesteld aan HIV of andere dodelijke ziekten. Naast de ethische problemen die met dierproeven gepaard gaan, zijn er ook wetenschappelijke problemen. Dieren reageren anders op medicijnen en andere stoffen dan mensen. Dit betekent dat de resultaten van dierproeven mogelijk niet accuraat zijn wanneer ze op mensen worden toegepast.
Over de auteur: Dr. Faith Whitehead; is een erkend dierenarts en onderzoeker.
deur Dr. Faith Whitehead | 11 november 2022 | huisdier Chinese kruidengeneeskunde
Mensen misbruiken dieren in dierentuinen, aquaria en circussen. Ze zullen feilloos optreden voor het publiek terwijl ze lijden aan ziekte, pijn, ondervoeding en angst. De majestueuze wezens worden gedwongen belachelijke trucs uit te voeren die het verst verwijderd zijn van hun natuurlijke gedrag. Het angstaanjagende geschreeuw van de dieren is overal in de arena's te horen. Bij elke salto bidden ze dat hun trainer de boodschap krijgt dat ze pijn hebben en dat deze zal stoppen. De dieren worden opgesloten in kleine, vuile kooien en krijgen niet de juiste zorg die ze nodig hebben. Er zijn veel manieren waarop mensen dieren mishandelen in dierentuinen, aquaria en circussen. De meest voorkomende vorm van misbruik is door verwaarlozing. De dieren krijgen niet het juiste voedsel, water of onderdak dat ze nodig hebben om te overleven. Ook krijgen ze niet de kans om te sporten of om te gaan met andere dieren. Dit kan leiden tot mentale en fysieke gezondheidsproblemen bij de dieren. Een andere manier waarop mensen dieren mishandelen in dierentuinen, aquaria en circussen is door fysieke mishandeling. Vaak worden de dieren geslagen om ze trucjes te laten uitvoeren. Ze worden ook vaak gedwongen om te presteren op manieren die ongemakkelijk of gevaarlijk zijn. Dit kan leiden tot verwondingen of zelfs de dood van de dieren. Ten slotte misbruiken mensen ook dieren in dierentuinen, aquaria en circussen door middel van seksueel misbruik. Vaak worden de dieren gedwongen te paren met andere dieren of met mensen.
Huisdieren worden meestal altijd beroofd van hun natuurlijke gedrag en worden door hun eigenaren gedwongen om zinloze stunts en optredens uit te voeren. Dierenverzorgers, aquariumhouders en circusartiesten halen dieren uit hun huizen en uit hun natuurlijke omgeving. Als gevolg van de emotionele en fysieke mishandeling die ze in gevangenschap ondergaan, leven deze dieren vaak niet optimaal. Ze zijn beperkt tot kleine ruimtes en hebben geen ruimte om rond te dwalen of te sporten. Dit kan ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken en de dieren krijgen vaak niet de juiste medische zorg. Ze worden ook beroofd van hun natuurlijke voeding en krijgen in plaats daarvan ongezond en soms giftig voedsel te eten. Het voedsel dat ze eten is vaak niet voedzaam en wordt soms doorspekt met medicijnen om ze volgzaam te houden. Huisdieren krijgen soms ook hormonale injecties om ze sneller te laten groeien of om te voorkomen dat ze zwanger worden. Huisdieren worden ook vaak gedwongen om in onhygiënische omstandigheden te leven. Ze worden gehouden in kooien die te klein voor ze zijn en die niet genoeg bewegingsruimte krijgen. Dit kan leiden tot gezondheidsproblemen en zelfs de dood tot gevolg hebben.
Omdat hun natuurlijke aard het entertainment belemmert waarvoor ze bedoeld zijn, krijgen podiumdieren vaak verschillende medicijnen via injectie. Dieren mogen niet zo slecht worden behandeld en verwaarloosd en mogen niet in tanks, kooien of shows worden gehouden. Dierentuinen, aquaria en circussen zijn niet geschikt voor openbaar gebruik. Dieren moeten vrij kunnen rondlopen en mogen niet worden opgesloten in kooien of tanks. De meeste van deze dieren worden uit het wild gehaald en worden gedwongen in slechte omstandigheden te leven. Olifanten in het circus zitten bijvoorbeeld het grootste deel van hun leven vastgeketend en worden alleen losgelaten om trucs uit te voeren die vaak pijnlijk zijn.
deur Dr. Faith Whitehead | 11 november 2022 | Dierenverhaal, Onderzoek en nieuws
Huisdieren zijn de beste vrienden voor kinderen. Ze houden van kinderen en genieten van hun gezelschap. Huisdieren bieden kinderen gezelschap, liefde en geborgenheid. Ze leren kinderen hoe ze van anderen moeten houden en voor anderen moeten zorgen. Kinderen die huisdieren hebben, zijn waarschijnlijk gelukkiger en hebben een hoger zelfbeeld. Ze hebben ook minder kans op angst en depressie. Enkele van de voordelen van de verbinding tussen kinderen en huisdieren zijn dat ze kinderen helpen empathie te ontwikkelen, dat ze gezelschap kunnen bieden, dat ze kinderen kunnen helpen verantwoordelijkheid te leren en dat ze kinderen kunnen helpen zich geliefd en veilig te voelen. Huisdieren kunnen kinderen helpen empathie te ontwikkelen door hen te leren voor een ander levend wezen te zorgen. Huisdieren kunnen gezelschap bieden door een constante vriend voor een kind te zijn. Huisdieren kunnen kinderen helpen verantwoordelijkheid te leren door hen te leren voor een ander levend wezen te zorgen. Huisdieren kunnen ervoor zorgen dat kinderen zich geliefd en veilig voelen door hen een loyale en liefdevolle metgezel te bieden.
De relatie tussen kinderen en huisdieren is lang en gevarieerd. Huisdieren bieden gezelschap en absolute liefde voor kinderen, die op hun beurt vaak zorg en aandacht bieden voor hun harige (of soms geschubde) vriendjes. Deze symbiotische relatie kan voor beide partijen veel voordelen bieden, waaronder verhoogde fysieke activiteit, verminderde eenzaamheid en angst, en verbeterde sociale vaardigheden. Huisdieren kunnen kinderen ook leren over de levenscyclus en hoe om te gaan met de dood van een dierbare. Ze kunnen ook empathie en verantwoordelijkheid opwekken bij kinderen, die moeten leren voor hun huisdieren te zorgen om ze gezond en gelukkig te houden. Er zijn uiteraard enkele risico's verbonden aan het houden van huisdieren, waaronder de kans op beten of krabben, allergieën en de verspreiding van ziekten. Deze risico's kunnen echter worden geminimaliseerd door het juiste huisdier voor uw gezin te kiezen en kinderen te leren hoe ze veilig met hun nieuwe harige (of geschubde) vriend kunnen omgaan.
Veel mensen zijn van mening dat het idee om kinderen aan huisdieren bloot te stellen controversieel is. Sommige mensen zijn van mening dat het goed is voor kinderen om in contact te komen met huisdieren, omdat het hen verantwoordelijkheid, empathie en andere belangrijke levensvaardigheden kan bijbrengen. Anderen zijn van mening dat huisdieren gevaarlijk kunnen zijn voor kinderen en dat kinderen niet alleen met hen mogen worden gelaten. Uiteindelijk is de beslissing om kinderen al dan niet aan huisdieren bloot te stellen een persoonlijke beslissing. Sommige kinderen vormen misschien een sterke band met hun huisdieren en beschouwen ze als onderdeel van hun sociale kring, terwijl anderen misschien niet zo gehecht zijn en ze meer als eigendom beschouwen. Uiteindelijk is het aan het individuele kind en de manier waarop het met zijn huisdier omgaat, dat zal bepalen of en hoe zijn sociale leven wordt beïnvloed. Voor sommige kinderen kan het hebben van een huisdier hen een gevoel van gezelschap en verantwoordelijkheid geven. Deze kinderen voelen zich misschien meer op hun gemak in de omgang met andere kinderen die ook huisdieren hebben, omdat ze iets gemeen hebben waar ze een band mee kunnen opbouwen. Voor andere kinderen kan het hebben van een huisdier een gevoel van onafhankelijkheid bevorderen, omdat ze leren voor een ander levend wezen te zorgen. Het is waarschijnlijker dat deze kinderen zelfstandig activiteiten ondernemen, zoals het verkennen van de natuur, en misschien niet zo vaak de behoefte voelen om bij anderen in de buurt te zijn.
Over de auteur: Dr. Faith Whitehead; is een erkend dierenarts en onderzoeker.
deur Dr. Faith Whitehead | 11 november 2022 | Hondenkanker en tumoren
Er zijn zowel voor- als nadelen aan een tumoroperatie bij honden. Het belangrijkste voordeel is dat het de tumor kan verwijderen en mogelijk de kanker kan genezen. Het grootste nadeel is dat het een invasieve procedure is met mogelijke risico's en complicaties. Er bestaat ook een risico dat de kanker na de operatie terugkeert. Sommige dierenartsen raden een operatie aan vóór de standaard zes cycli chemotherapie, terwijl anderen drie cycli, een operatie en daarna nog drie cycli aanbevelen. Een operatie kan de eerste stap zijn als de tumor pijn of fysieke problemen veroorzaakt, zoals een darmobstructie, of als de dierenarts niet zeker weet of kanker de problemen veroorzaakt. De meest voorkomende reconstructieve processen zijn het scheiden van tumoren, herstel van laceraties, maxillofaciale operaties, revisie van defecten, zijchirurgie en plastiek voor borstverkleining.
Er zijn veel voordelen aan een tumoroperatie bij honden. Het meest voor de hand liggende voordeel is dat de tumor wordt verwijderd en de hond geneest. Bovendien verwijdert de operatie ook alle kankercellen die zich mogelijk naar andere delen van het lichaam hebben verspreid. Dit kan de prognose en kwaliteit van leven van de hond aanzienlijk verbeteren. Een ander voordeel van een tumoroperatie bij honden is dat deze kan worden gebruikt om de tumor te diagnosticeren. Dit is belangrijk omdat het kan helpen bij het bepalen van de beste behandelingskuur. Het kan ook helpen om andere mogelijke oorzaken van de symptomen van de hond uit te sluiten. Een tumoroperatie bij honden is ook relatief veilig. Complicaties zijn zeldzaam en meestal gering. De overgrote meerderheid van de honden herstelt snel en zonder problemen. Dit type operatie is meestal zeer succesvol en heeft een hoog slagingspercentage.
Een tumoroperatie bij een hond is een grote operatie die veel risico's en nadelen met zich meebrengt. De meest voorkomende complicaties bij een tumoroperatie bij honden zijn bloedingen, infecties en pijn. Tijdens de operatie kan bloeding optreden en kan een transfusie nodig zijn. Infectie is een risico bij elke operatie, maar is vooral een probleem bij tumoroperaties bij honden vanwege de nabijheid van de tumor tot vitale organen. Pijn is ook een veel voorkomende complicatie en honden kunnen gedurende enkele weken na de operatie pijnstillers nodig hebben. Een ander probleem bij tumorchirurgie bij honden is de kans dat de tumor terugkeert. Dit is met name een probleem bij tumoren die niet volledig zijn verwijderd of die zich op moeilijk bereikbare plaatsen bevinden. Als de tumor toch terugkeert, kan een nieuwe operatie nodig zijn. De kosten van een hondentumoroperatie kunnen ook een nadeel zijn. De operatie zelf is duur en er zijn vaak ook extra kosten voor preoperatief onderzoek, postoperatieve zorg en mogelijke complicaties. Dit kan een tumoroperatie bij honden voor veel gezinnen tot een financiële last maken. Ten slotte is de beslissing om een hondentumoroperatie te ondergaan moeilijk. De risico's en nadelen moeten worden afgewogen tegen de mogelijke voordelen van de operatie. In sommige gevallen kunnen de risico's groter zijn dan de voordelen, en is een operatie aan een hondentumor misschien niet de beste.
De kans dat kanker terugkeert na een tumoroperatie bij een hond hangt af van het type kanker, het stadium van de kanker en de algehele gezondheid van de hond. In sommige gevallen kan de kanker bijvoorbeeld volledig worden verwijderd en heeft de hond een lage kans op herhaling. In andere gevallen kan de kanker echter terugkeren, zelfs nadat de tumor is verwijderd. Het type kanker en het stadium van de kanker op het moment van de operatie zijn de twee grootste factoren die de kans op terugkeer van de kanker beïnvloeden. Bepaalde soorten kanker hebben een grotere kans om terug te keren dan andere. Kankers die het bloed- of lymfesysteem aantasten, hebben bijvoorbeeld een grotere kans om terug te keren dan andere soorten kanker. Kankers die zich tijdens de operatie naar andere delen van het lichaam hebben verspreid, hebben ook een grotere kans om terug te keren. De algehele gezondheid van de hond heeft ook invloed op de kans op terugkeer van kanker. Honden die in goede gezondheid verkeren, hebben minder kans op het ontwikkelen van kanker dan honden die niet in goede gezondheid verkeren.
Over de auteur: Dr. Faith Whitehead; is een erkend dierenarts en onderzoeker.
NL 
EN 
EN_GB 
ES 
PL 
PT 
IT 
FR 
DE 
JA 
KO 
ZH 