Apocriene kliercysten en adenomen bij honden

Apocriene kliercysten en adenomen zijn veelvoorkomende goedaardige aandoeningen die voorkomen bij honden van middelbare leeftijd tot oudere honden, met name bij rassen als de Grote Pyreneeën, Chow Chows en Alaskan Malamutes. Deze cysten en adenomen ontwikkelen zich vanuit apocriene klieren, die geassocieerd worden met haarzakjes en zich in de huid bevinden. Dit artikel biedt een diepgaande blik op deze aandoeningen, inclusief oorzaken, symptomen en behandelingsopties.

Wat zijn apocriene kliercysten?

Apocriene kliercysten zijn niet-kankerachtige cysten die voorkomen in de huid van honden. Ze worden meestal gezien in de middelste tot bovenste huidlagen, losjes geassocieerd met haarzakjes. Apocriene cysten kunnen zich vormen op het hoofd, de nek en andere gebieden, vaak als een of meer met vocht gevulde zakjes onder de huid. Deze cysten zijn meestal goedaardig, wat betekent dat ze zich niet verspreiden of kankerachtig worden.

Er zijn twee vormen van apocriene kliercysten:

1. Gelokaliseerde apocriene cysten: Deze ontstaan in of nabij individuele haarzakjes en komen vaker voor op de kop en nek van honden.
2. Diffuse apocriene cysten: Deze vorm omvat meerdere cysten die zich vormen in de apocriene klieren die geassocieerd worden met meerdere haarzakjes. Ze kunnen verschijnen in gebieden met onbeschadigde huid, waardoor ze moeilijker te behandelen zijn als ze wijdverspreid raken.

Hoewel deze cysten goedaardig zijn, kunnen ze soms ongemak veroorzaken, vooral als ze groot worden of scheuren.

Wat zijn apocriene klier-adenomen?

Apocriene klieradenomen zijn goedaardige tumoren die kunnen ontstaan in de apocriene klieren. Ze zien eruit als stevige tot zachte massa's en kunnen vloeistof bevatten die in kleur varieert van helder tot bruinachtig. Meestal zijn deze cysten niet groter dan 1,6 inch (4 centimeter) in diameter. Net als apocriene cysten worden adenomen ook aangetroffen op de kop, nek en poten van oudere honden en, in zeldzame gevallen, katten en paarden.

Er zijn twee soorten apocriene adenomen:

1. Apocriene adenomen: Dit zijn stevige, goedaardige gezwellen die gevormd worden door de apocriene klieren.
2. Apocriene ductulaire adenomen: Deze hebben betrekking op de afvoergangen van de apocriene klieren, wat leidt tot cysten.

Rassen met een hoger risico

Bepaalde hondenrassen zijn gevoeliger voor het ontwikkelen van apocriene kliercysten en adenomen. De meest voorkomende rassen die worden getroffen zijn:

• Grote Pyreneeën
• Chow-Chows
• Alaskan Malamutes

Oudere honden van deze rassen hebben meer kans om deze aandoeningen te ontwikkelen, hoewel de exacte oorzaak onbekend blijft. Genetica, omgevingsfactoren en leeftijd kunnen een rol spelen bij hun ontwikkeling.

Symptomen waar u op moet letten

• Zichtbare cysten of bulten op het hoofd, de nek of de benen
• Met vocht gevulde zakjes onder de huid
• Zachte tot stevige massa's die in grootte kunnen variëren
• Verkleuring van de huid of cystevocht (helder tot bruin)
• Mogelijke ruptuur van cysten die een plaatselijke ontsteking of infectie veroorzaken

Hoewel deze cysten en adenomen over het algemeen pijnloos zijn, kunnen ze wel ongemak veroorzaken als ze scheuren of op gevoelige plekken groeien.

Behandelingsopties

De primaire behandeling voor apocriene kliercysten en adenomen is chirurgische verwijdering. Dit kan echter een uitdaging zijn, met name in gevallen waarin cysten diffuus zijn en verspreid over een groter gebied van de huid. In gelokaliseerde gevallen is de operatie doorgaans eenvoudig en is de prognose na verwijdering uitstekend.

In situaties waarin een operatie geen optie is, kunnen dierenartsen aanraden om de cysten te controleren op veranderingen in grootte of ongemak. Als cysten scheuren, kunnen antibiotica nodig zijn om infectie te voorkomen.

Apocriene kliercysten en adenomen bij honden zijn over het algemeen goedaardige en behandelbare aandoeningen. Hoewel ze cosmetische problemen en incidenteel ongemak kunnen veroorzaken, kunnen vroege detectie en behandeling complicaties helpen voorkomen. Eigenaren van risicovolle rassen zoals de Grote Pyreneeën, Chow Chows en Alaskan Malamutes moeten hun honden in de gaten houden op de ontwikkeling van deze cysten naarmate ze ouder worden en een dierenarts raadplegen voor een juiste diagnose en behandeling.